Słabe podłoże

Stosowanie folii paroprzepuszczalnej pozwala na zaizolowanie nawet szerokich szczelin o nieregularnych krawędziach. Warto jednak pamiętać, że jeśli ościeży się nie wyrówna, to trudno będzie stabilnie przykręcić ramy, a podczas uszczelniania zużyje się dużo pianki poliuretanowej

W starych budynkach o ścianach wymurowanych na przykład z pustaków wiórobetonowych wkręty mocujące należy dobrać tak, aby nie zniszczyły struktury pustaków.

Wiórobeton łatwo się kruszy, osypuje i nie zapewnia mocowanej stolarce odpowiedniej stabilności. W takiej sytuacji stosuje się wkręty z dłuższą strefą rozporową i z ostrym trójkątnym gwintem, które wrzynają się w ścianę, nie uszkadzając jej, a jednocześnie zapewniają mocowanie w nośnym rdzeniu betonowym, a nie wiórowym wypełnieniu. Można też używać kotew tulejowych. Są one zaciskane w nośnym fragmencie muru, a rozszerzane w obrębie ramy, która współdziała z nią w przenoszeniu obciążeń. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko powstania luzów w murze z pustkami, a jednocześnie w płaszczyźnie muru nie pojawiają się naprężenia montażowe. Kotwy zagłębia się w murze płycej niż tradycyjne uniwersalne dybie, w mniejszym stopniu naruszając strukturę ściany. Najpierw wierci się w ościeżnicy otwór średnicy 10,2-10,5 mm, następnie osadza się ją w murze i wierci otwór w murze o średnicy 9 mm i głębokości około 6 cm. Tuleję wbija się początkowo na niewielką głębokość, aby umożliwić dokonanie regulacji w płaszczyźnie okna. Po całkowitym wbiciu w tuleję wkręca się pręt powodujący jej rozszerzenie w ramie. Ponieważ tuleja ma średnicę większą niż otwór wywiercony w murze, zostaje zaklinowana.
Oprócz odpowiedniego rodzaju łączników ważny jest też ich poprawny rozstaw, zwłaszcza w przypadku większych, cięższych okien.